Teoria DISC to system stworzony przez Williama Marstona. Polega na klasyfikowaniu osobowości na podstawie tego jak zachowujemy się w sytuacjach korzystnych i antagonicznych (niekorzystnych). Wyróżnia się 4 style zachowań: dominance, influence, submission, and compliance – w skrócie DISC. Teoria DISC Marstona jest szeroko stosowana w rozwiązywaniu problemów związanych z przywództwem i zarządzaniem. Jak rozpoznać dany typ osobowości i jak z nim współpracować? Ten artykuł rozwieje Twoje wszelkie wątpliwości!
Styl D
To typowi cholerycy czyli czerwoni. Można ich rozpoznać po pewności siebie, chęci rywalizacji czy stanowczości. Czerwoni potrafią się szybko irytować, bywają niecierpliwi, są bezpośredni i mówią to co myślą. Wielu liderów i szefów to czerwoni, ponieważ ten typ dobrze czuje się w roli przywódcy i ma ku temu predyspozycje.
Mocne strony czerwonego: Myślą o ogólnych celach i namacalnych rezultatach. Są organizatorami, którzy potrafią poprowadzić całą grupę w jednym kierunku. Dobrze radzą sobie w stresie i przy natłoku pracy, nie boją się zagrożeń i chętnie przyjmują nowe wyzwania.
Słabości czerwonego: Czasami mogą być kłótliwe i nie słuchać innych. Nie lubią rutyny i powtarzania, zdarza im się ignorować szczegóły i drobiazg (nawet jeśli są ważne). Mogą próbować zrobić zbyt wiele na raz, mając nadzieję na szybkie rezultaty.
Jak rozmawiać z czerwonym? Pracując z osobą typu D trzeba być bezpośrednim, rzeczowym i zwięzłym. Skoncentruj się na namacalnych faktach i rozmawiaj o tym „co” zamiast „jak”. Podkreślaj tematy biznesowe zamiast skupiać się na kwestiach społecznych i staraj się być zorientowanym na wyniki i rezultaty. Podczas pracy z czerwonym postaraj się omijać problemy, negatywne punkty czy drobne szczegóły. Bądź pewny siebie i skup się na rozwiązywaniu problemów.
Styl I
Inaczej Sangwinicy czyli żółci, czasem mówi się o nich “słoneczka”. Dlaczego? Żółci to osoby tryskające energią, towarzyskie, gadatliwe i radosne. Gdy żółty przychodzi z jakąś sprawą, zanim przejdzie do sedna, najpierw zapyta co u Ciebie słychać. Osoby z typem I są kreatywne i wychodzą poza utarte schematy myślenia. Często też gestykulują, mają bogatą mimikę i wszędzie ich pełno. Dobrze czuje się w roli mówcy, prezentera i osoby, odpowiedzialnej za budowanie relacji.
Mocne strony żółtego: W grupie to właśnie oni dbają o dobrą atmosferę. Lubią być w centrum uwagi, przebywać z innymi i działają najlepiej, gdy pracują w zespołach. Są kreatywni i znajdują nieszablonowe rozwiązania problemów. Świetnie zachęcają i motywują innych do działania. Starają się unikać konfliktów, negocjować i utrzymywać towarzyską atmosferę. Dobrze radzą sobie ze zmianami i pozytywnie podchodzą do wszelkich negatywnych czynników.
Słabości żółtego: Łatwo się ekscytują i nie skupiają na szczegółach, przez co mogą przeoczyć ważne informacje i fakty. Bywa, że skaczą z tematu na temat, nie słuchają uważnie i dostatecznie długo, przez co mogą pytać o to samo kilka razy. Bardziej interesują ich ludzie i popularność niż namacalne wyniki i organizacja.
Jak rozmawiać z żółtym?
Pracując z osobami typu I musisz zadbać o dobrą atmosferę i skupić się na budowaniu relacji. Żółci mają pełno kreatywnych pomysłów, o których lubią dyskutować, dlatego dobrze sprawdzają się jako liderzy w trakcie “burzy mózgów”. Nie narzucaj im swojego zdania i sposobu myślenia, staraj się również nie negować od razu ich pomysłów, ponieważ poczują się odrzuceni. Nie eliminuj również czasu towarzyskiego, ponieważ jest to dla nich bardzo motywujący i ważny czynnik.
Styl S
Czyli flegmatycy lub zieloni. To dobrzy słuchacze, którzy wzbudzają zaufanie, są otwarci i sympatyczni. Dążą do konsensusu i starają się łagodzić konflikty. Są posłuszni wobec władzy, dobrzy w wielozadaniowości i pilnowaniu zadań aż do ich ukończenia.
Mocne strony zielonego: Tak jak żółtym zależy im na dobrej i przyjaznej atmosferze. Są pokojowo nastawieni, do innych podchodzą z cierpliwością, uwagą i lojalnością. Tego samego oczekują od innych. Zieloni cenią zdrowy rozsądek, przez co mogą dostrzegać prostszy lub praktyczniejszy sposób osiągnięcia celu. Są to osoby stabilne i niezawodne.
Słabości zielonego: Lubią rutynę i nie przepadają za zmianami. Aby się do nich dostosować potrzebują czasu i wyjaśnień, dlaczego zmiana ma miejsce. Zieloni mogą chować urazę, zamiast stawić czoła problemowi, ponieważ raczej unikają konfliktów i są dość pasywni. Mogą być szczególnie wrażliwi, jeśli chodzi o krytykę. Chcą zadowolić innych i mogą mieć trudności z asertywnością lub ustaleniem priorytetów. Z reguły działają powoli i systematycznie, co może spowolnić działanie grupy, bądź denerwować inne kolory.
Jak rozmawiać z zielonym?
Osoby z typem osobowości S lubią powtarzanie i wzorce. Cenią sobie życzliwość i poczucie bezpieczeństwa. Im szybciej zielony poczuje się komfortowo, tym szybciej otworzy się przed Tobą. Zieloni mogą potrzebować pomocy w rozpoczęciu nowych projektów. Lubią konkrety i wyjaśnienia dotyczące zadań, które mają wykonać. Przekazując opinię zielonemu, rób to na osobności, starannie wszystko wyjaśniając. Nie oczekuj ani nie zmuszaj zielonych do szybkiego podejmowania decyzji.
Styl C
Mówi się o nich również melancholicy lub niebiescy. Są to osoby sumienne, precyzyjne, skoncentrowane na zadaniach i szczegółach. Niebiescy to perfekcjoniści i formaliści trzymający się zasad. Stawiają bardzo wysokie wymagania sobie i innym. Skrupulatnie realizują zadania, do których się zobowiązali. Są dumni z dokładnego wykonywania swojej pracy. Niebiescy to instynktowni organizatorzy, dobrze sprawdzą się jako analitycy, badacze czy testerzy informacji.
Mocne strony niebieskiego: Podejmują przemyślane decyzje, często poprzedzone dobrym researchem czy zasięgnięciem opinii u ekspertów. Dążą do spójności, logiki i dokładności oraz wykonują doskonałą pracę. Są to menedżerowie „zrób to sam”, którzy koncentrują się na zadaniach i potrafią je doprowadzić do końca. Kładą nacisk na jakość, myślą logicznie i dążą do dyplomatycznego podejścia i konsensusu w grupach.
Słabości niebieskiego: Wolą unikać konfliktów niż się kłócić. Potrzebują jasno wytyczonych granic, aby czuć się komfortowo w pracy, w związkach lub podejmować działania. Niebiescy trzymają się zasad i procedur, dlatego czasem trudno im wyjść poza schemat. Potrafią czasem ugrzęznąć w szczegółach, przez co mogą mieć problem z dostrzeżeniem kolejnych kroków lub szerszego obrazu zadania. Niebiescy są bardzo dumni ze swojej pracy i dokładności, dlatego boją się krytyki innych.
Jak rozmawiać z niebieskim? Aby zacząć pracę z osobą typem C musisz się przygotować najlepiej jak to możliwe. Zrób research, dokładnie przygotuj swoją sprawę, zadbaj o dane bądź przykłady, aby podbudować swoje zdanie. Zwróć uwagę na szczegóły, ponieważ to właśnie na nich skupiają się niebiescy. Bądź systematyczny i logiczny w swoim myśleniu i planowaniu oraz konkretnie określ, kiedy się zgadzasz, a kiedy jesteś przeciw. Gdy w trakcie dyskusji używasz argumentów skup się na faktach. Bądź cierpliwy, wytrwały i dyplomatyczny. Staraj się nie odpowiadać na pytania zbyt ogólnikowo lub od niechcenia. Skup się za to na konkretach, szczegółach, wyjaśnieniach i danych.
Sekretem dobrej i efektywnej współpracy jest zrozumienie innych typów osobowości i próba dostosowania się do ich stylu pracy i komunikacji. Znając mocne strony oraz słabości każdego koloru możemy lepiej wykorzystać potencjał osób, z którymi działamy i odpowiednio przydzielić zadania każdemu z grupy. Wiedza o tym jakie osoby znajdują się w naszym zespole może nam bardzo ułatwić i umilić współpracę. Należy jednak pamiętać, że większość z nas jest mieszaniną 2 lub nawet 3 kolorów, dlatego warto mieć otwartą głowę i nie próbować klasyfikować siebie i innych jako pojedyncze typy osobowości DISC.
Bibliografia:
https://www.marintheatre.org/productions/lasso/lasso-of-truth-marston-bio
https://pl.celeb-true.com/william-moulton-marston-american-psychologist-inventor-lawyer
Thomas Erikson, 2016 “Otoczeni przez idiotów”
https://www.humanskills.pl/extended-disc/
